-
يكشنبه, ۱۹ ارديبهشت ۱۴۰۰، ۰۵:۵۸ ب.ظ
بنی‌اسرائیل و امر به معروف و نهی از منکر در قرآن
خداوند در آیه ۱۱۶ سوره هود بنی‌اسرائیل را عتاب می‌کند که چرا در نسل‌های پیشین شما جز گروهی اندک، خردمندانی نبودند که مردم را از فساد باز دارند.
پایگاه صهیون‌پژوهی خیبر، یکی از مواردی که قرآن در توصیف بنی‌اسرائیل بیان می‌کند، موضوع امربه معروف و نهی از منکر است. حتی در توصیف پیامبر خاتم نیز از همین موضوع نام می‌برد، چنانکه یکی از اوصاف پیامبر اکرم (ص) در تورات امر به معروف و نهی از منکر شمرده شده است.[1]
امر به معروف و نهی از منکر در شریعت اسلامی در قیاس با ادیان دیگر از اهمیت بیشتری برخوردار است ولی در یهود نیز به صورت جدی مطرح بوده است. کارنامه بنی‌اسرائیل در این موضوع در قرآن، نمره قابل قبولی ندارد.
هرچند بر پایه روایتی از پیامبر اکرم مراد از «الَّذیِن یأمُروُنَ بِالقِسْطِ»[2] گروهی از بنی‌اسرائیل‌اند که قاتلان پیامبران را امر به معروف و نهی از منکر کردند و در این راه به شهادت رسیدند[3] ولی در سایر موارد بنی‌اسرائیل قومی هستند که این فریضه الهی را ترک کرده‌اند:
در آیه 63 سوره مائده جمعی از «ربّانیون» (دانشمندان مسیحی) و «احبار» (علمای یهود) که از گفتار گناه‌آلود و حرام‌خوارگی نهی نمی‌کردند نکوهش شده‌اند.[4]
شماری از بنی‌اسرائیل بر اثر کفر و ترک نهی از منکر از سوی داوود و عیسی لعنت شدند. [5]
بر اساس گزارش داستان اصحاب سبت در قرآن کریم، گروهی از بنی‌اسرائیل که نهی از منکر نمی‌کردند به همراه مرتکبان منکر هلاک شدند و تنها گروهی نجات یافتند که نهی از منکر کردند.[6]
خداوند در آیه ۱۱۶ سوره هود[7] بنی‌اسرائیل را عتاب می‌کند که چرا در نسل‌های پیشین شما جز گروهی اندک، خردمندانی نبودند که مردم را از فساد باز دارند.
[1]. اَلَّذینَ یَتَّبِعونَ الرَّسولَ النَّبِیَّ الاُمِّیَّ الَّذی یَجِدونَهُ مَکتوبًا عِندَهُم فِی التَّورةِ والاِنجیلِ یَأمُرُهُم بِالمَعروفِ و یَنههُم عَنِ المُنکَرِ. (اعراف، آیه۱۶۳ ۱۶۶)
[2]. اِنَّ الَّذینَ یَکفُرونَ بِایتِ اللّهِ و یَقتُلونَ النَّبِیّینَ بِغَیرِ حَقّ ویَقتُلونَ الَّذینَ یَأمُرونَ بِالقِسطِ مِنَ النّاسِ فَبَشِّرهُم بِعَذاب اَلیم. (آل عمران، آیه 21)
[3]. جامع البیان، مج۳، ج۳، ص۲۹۴؛ مجمع البیان، ج۲، ص۷۲۰.
[4]. لَولا یَنههُمُ الرَّبّنِیّونَ والاَحبارُ عَن قَولِهِمُ الاِثمَ واَکلِهِمُ السُّحتَ لَبِئسَ ما کانوا یَصنَعون (مائده، آیه 63)
[5]. لُعِنَ الَّذینَ کَفَروا مِن بَنی اِسرءیلَ عَلی لِسانِ داوودَ و عیسَی ابنِ مَریَمَ ذلِکَ بِما عَصَوا وکانوا یَعتَدون کانوا لا یَتَناهَونَ عَن مُنکَر فَعَلوهُ. (مائده، آیه 78 و 79)
[6]. اَنجَینا الَّذینَ یَنهَونَ عَنِ السّوءِ واَخَذنَا الَّذینَ ظَلَموا بِعَذاب بَیس. (اعراف، آیه 165)
[7]. فَلَولا کَانَ مِنَ القُرونِ مِن قَبلِکُم اولوا بَقِیَّة یَنهَونَ عَنِ الفَسادِ فِی الاَرضِ اِلاّ قَلِیلاً مِمَّن اَنجَینا مِنهُم. (هود، آیه 116)