-
جمعه, ۹ اسفند ۱۳۹۸، ۰۶:۳۶ ب.ظ
در حالی که شکاف‌های اقتصادی- اجتماعی میان طبقۀ کارگر اسرائیل، به مثابۀ یک کلّ واحد، و حاکمیّت سرمایه‌داری بیش از پیش آشکار شده، تبعیض در درون طبقۀ کارگر (به خصوص میان کارگران یهودی و عرب) نیز حالتی حاد به خود گرفته است. با در نظر گرفتن درآمد به مثابۀ یکی از شاخص‌های وضعیّت اقتصادی- اجتماعی، متوسّط درآمد ناخالص ماهانه میان شهروندان عرب در اسرائیل طی سال ۲۰۰۸، ۵،۴۱۹ شِکِل جدید اسرائیل (۱،۴۶۵ دلار آمریکا) بود. یعنی ۲،۵۳۰ شِکِل جدید اسرائیل (۶۸۵ دلار) یا نزدیک به ۳۲ درصد، پایینتر از شهروندان یهودی.
پایگاه صهیون پژوهی خیبر، جامعۀ اسرائیل، برخلاف آن چه که در نگاه نخست و عموماً تحت تبلیغات رسانه‌ای به نظر می‌رسد، از سطوح بالای تبعیض و نابرابری‌های اقتصادی- اجتماعی رنج می‌برد. اعرابی که در سرزمین‌های خودشان و تحت تسلط اسرائیل زندگی میکنند نیز از فقر در این رژیم در رنج هستند.
سازمان تامین اجتماعی رژیم اسرائیل دسامبر گذشته با انتشار گزارشی اعلام کرد، ۵۳٫۳ درصد از جمعیت عرب ساکن اراضی اشغالی، زیر خط فقر هستند. بر اساس این آمار بیست درصد از یهودیان ساکن اراضی اشغالی فلسطین نیز زیر خط فقر به سر می‌برند.[۱]
میلیونرهای اسرائیلی
طبق گزارش روزنامۀ هاآرتص، به تاریخ ۲۲ ژوئن ۲۰۱۰، در حالی که بحران اقتصادی جهانی، به افزایش ۱۷ درصدی شمار میلیونرهای جهان در سال ۲۰۰۹ منجر شد، تعداد میلیونرهای اسرائیل نیز در این سال، ۴۳ درصد افزایش یافت. این افزایش تند، اسرائیل را از نظر نرخ رشد تعداد میلیونرها به طور سرانه (یعنی نسبت به جمعیّت)، پس از هند و هنگ کنگ در رتبۀ سوّم قرار داد. طبق گزارش روزنامۀ هاآرتص، هنگ کنگ با ۱۰۴ درصد افزایش، بالاترین نرخ میلیونرها را داشت، در حالی که این نرخ برای هند ۵۰٫۹ درصد بود.
ایالات متحده، آلمان و ژاپن، هم چنان کشورهایی با بیش‌ترین تعداد میلیونرها باقی ماندند. طی سال ۲۰۰۹، بالغ بر ۱۰ میلیون میلیونر در سرتاسر جهان وجود داشته است که مجموع دارایی‌های آن ها به بیش از ۳۹ تریلیون دلار می‌رسید. در این بین، اسرائیل ۸۴۱۹ میلیونر داشته است. تنها در سال ۲۰۰۹، ۸۳ مولتی میلیونر در اسرائیل وجود داشته است، یعنی ۱۰ نفر بیشتر از آن چه که در سال ۲۰۰۸ به ثبت رسیده بود. [۲] با این حال رشد فقرا در اسرائیل نشان‌دهنده پول پرستی و تصاحب حقوق فقرا در اسرائیل است.
تبعیض در برخی شهرهای فلسطینی
جسر الزرقا[۳]، آخرین شهر باقی‌مانده فلسطین در سواحل اسرائیل است. این شهر یکی از فقیرترین و پرجمعیت‌ترین شهرهای تحت تسلط اسرائیل به‌شمار می‌رود. ساختمان‌های آکنده از جمعیت در هر نقطه‌ای از زمین که باقی‌مانده بود بنا شده‌اند و تقریبا هیچ درختی در این شهر وجود ندارد. جسر الزرقا خانه ۱۵۰۰۰ فلسطینی است و سال‌هاست که با یک بحران مسکن جدی رو به رو ست. زمین‌های آن غصب شده‌اند تا جایی برای ساختن زیرساخت‌های دولتی اسرائیل باز شود.[۴]
جامعه کارگران عرب و یهودی سرزمین‌های اشغالی
در حالی که شکاف‌های اقتصادی- اجتماعی میان طبقۀ کارگر اسرائیل، به مثابۀ یک کلّ واحد، و حاکمیّت سرمایه‌داری بیش از پیش آشکار شده، تبعیض در درون طبقۀ کارگر (به خصوص میان کارگران یهودی و عرب) نیز حالتی حاد به خود گرفته است. با در نظر گرفتن درآمد به مثابۀ یکی از شاخص‌های وضعیّت اقتصادی- اجتماعی، متوسّط درآمد ناخالص ماهانه میان شهروندان عرب در اسرائیل طی سال ۲۰۰۸، ۵،۴۱۹ شِکِل جدید اسرائیل (۱،۴۶۵ دلار آمریکا) بود. یعنی ۲،۵۳۰ شِکِل جدید اسرائیل (۶۸۵ دلار) یا نزدیک به ۳۲ درصد، پایینتر از شهروندان یهودی.
همچنین در سال ۲۰۰۸، متوسّط درآمد ناخالص ماهانه در بین مردان و زنان کارگر عرب به ترتیب قریب به ۴۲ و ۲۸ درصد پایینتر از مردان و زنان کارگر یهودی در همان سال بوده است. بنابراین کاملاً واضح است که از نظر میزان رفاه اقتصادی، جمعیّت عرب اسرائیل در وضع نامساعدتری نسبت به جمعیّت یهودی برخوردار است.[۵]
ادامه دارد ….
نویسنده: سعید ابوالقاضی
[۱] . http://parstoday.com/fa/middle_east-i57964
[۲] . http://militaant.com/?p=703
[۳] . Jisr al Zarqa
[۴] . https://www.radiozamaneh.com/440327
[۵] . http://militaant.com/?p=703