-
شنبه, ۱۰ اسفند ۱۳۹۸، ۰۴:۰۵ ب.ظ
یهودیان هرگز از تکرار افسانه کوره‌های آدم‌سوزی آلمان نازی و آوارگی‌شان در طول تاریخ خسته نمی‌شوند و همواره در تلاشند تا به هر شکل ممکن، هم‌دردی افکار عمومی جهان را با رژیم نامشروع‌شان که چون غده‌ای سرطانی در اراضی اعراب و مسلمانان ایجاد شده، برانگیزند.
پایگاه صهیون‌پژوهی خیبر، فیلم «فهرست شیندلر - Schindler's List» یکی از جنجال برانگیزترین فیلم‌های سینمایی است که در طول تاریخ پر فراز و نشیب سینما توسط یهودیان و با سرمایه آنان ساخته شده است. این اثر صهیونیستی توانست در میان غوغاسالاری یهود و صهیونیسم بین‌الملل، هفت جایزه اسکار را نصیب خود سازد.
یهودیان هرگز از تکرار افسانه کوره‌های آدم‌سوزی آلمان نازی و آوارگی‌شان در طول تاریخ خسته نمی‌شوند و همواره در تلاشند تا به هر شکل ممکن، هم‌دردی افکار عمومی جهان را با رژیم نامشروع‌شان که چون غده‌ای سرطانی در اراضی اعراب و مسلمانان ایجاد شده، برانگیزند.
این همان هدفی است که فیلم به دنبال آن است. لکن مهم، حجم امکانات مادی و نیروی انسانی صرف شده و نوع ساختار فیلم است که به بیننده این‌گونه القا می‌کند که ببینید چه ظلم‌ها و ستم‌ها که در طول تاریخ بر یهودیان بیچاره و مظلوم نرفته است!
فهرست شیندلر در سکانس‌های آغازین، یک خانواده یهودی را به تصویر می‌کشد که در کمال آرامش و راحتی در آلمان زندگی میکنند. بزرگ‌ترها پس از چندین ساعت کار سخت و طاقت‌فرسا به خانه بر می‌گردند و همراه با بچه‌ها دور میز شام می‌نشینند تا در محیط گرم خانواده غذا بخورند. این‌ها کارگران کارخانه‌ای هستند که صاحب آن شیندلر است. اما به ناگاه آرامش به هم می‌ریزد و نازی‌ها وارد خانه می‌شوند، اسباب و اثاثیه را می‌شکنند، میز غذا را واژگون میکنند و مردان را با خود می‌برند. در ادامه این صحنه، نازی‌ها به سایر اتاق‌ها می‌روند تا همه‌جا را بگردند. در این هنگام زنان زیورآلات و جواهراتشان را در لابه‌لای نان‌ها یا دستشویی مخفی میکنند تا به دست سربازان هیتلر نیفتد.
از سوی دیگر در برخی صحنه‌ها که از تکنیک بسیار پیشرفته‌ای برخوردار است، صهیونیست‌ها دست از تحریک جنسی بیننده برنمی‌دارند و مردان و زنانی را نشان می‌دهند که عریان در صفی طولانی ایستاده‌اند، گویی روز محشر است. مردان در اتاقی تنگ و تاریک قرار می‌گیرند و سرب داغ قطره قطره بر سرشان ریخته می‌شود. زنان نیز اگر زیبا باشند به فرماندهان پیشکش می‌شوند و اگر بر و رویی نداشته باشند، در شکنجه‌گاه، منتظر مرگی دردناک می‌مانند.
در نهایت فیلم با این جمله به پایان می‌رسد: «اسرائیلی‌ها هر جا که باشند یاد و خاطره مردی بزرگ و قهرمانی ملی چون شیندلر را گرامی می‌دارند!»
منبع: سعید طبیعت‌شناس ، صهیونیسم و سینما