تحلیل| آمریکا، بهشت یهود

اگر پیش از مهاجرت، یهودیان در کشورهای اروپایی به سبب نفوذ و سیطره کلیسا به عنوان شهروندان درجه دو تحت‌فشار و آزار به سر می‌بردند، اینک در سرزمین جدید آمریکا می‌دیدند که دولت، حساب دین را از سیاست جدا ساخته است.

پایگاه صهیون‌پژوهی خیبر؛ در اواخر قرن نوزدهم و در سال ۱۸۸۱م. ما شاهد موج سوم مهاجرت یهودیان از اروپای‌شرقی به آمریکا هستیم. عامل اصلی افزایش مهاجرت یهودیان به آمریکا در طول این سال‌ها این بود که آنان سرزمین جدید خود را محیطی امن و راحت برای زندگی و توسعه فعالیت‌های اقتصادی خود یافتند.

اگر پیش از مهاجرت، یهودیان در کشورهای اروپایی به سبب نفوذ و سیطره کلیسا به عنوان شهروندان درجه دو تحت‌فشار و آزار به سر می‌بردند، اینک در سرزمین جدید آمریکا می‌دیدند که دولت، حساب دین را از سیاست جدا ساخته و تعصبات دینی را ملغی اعلام کرده و عرصه‌ای فراخ برای فعالیت و اقتدار و نفوذ آنان فراهم آورده است.

جدول ذیل که برگرفته از منابع متعدد تاریخی در خصوص یهودیان در آمریکاست، نشان می‌دهد که چگونه تعداد یهودیان آمریکا در طول ۱۲۰ سال به بیش از ۵۰۰ برابر رسیده است.

یهودیان مهاجر در آمریکا نام‌های عبری همچون آبراهام، موشه، ساره، الیعاذر و ... بر فرزندان خود نهادند و محله‌های خویش را نیز با نام‌های عبری مانند حبرون، شالم، کنعان و... نام‌گذاری کردند.

بنابراین چندان شگفت‌آور نبود که یهودیان آن دوره، آمریکا را «سرزمین موعود» و «کنعان جدید» و شهر نیویورک را «اورشلیم» نامیدند و کسب سودهای کلان و منافع بی‌حساب را همچون «من و سلوی»^[1] برشمردند.

دل‌باختگی اینان نسبت به سرزمین زرخیز و سرشار از نعمت آمریکا و احساس آزادی و امنیت و رفاه در آن به حدی بود که آن را «بهشت یهود» خواندند. در این مورد «استیون وایز» خاخام یهودی آمریکا می‌گفت: «آمریکا همان صهیون ماست».

منبع: احمد کریمیان، یهود و صهیونیسم

 

1 - در معنای منّ و سلوی بین مفسرین اختلاف فراوانی هست ولی به لحاظ لغت منّ به معنای صمغ و شیره بعضی از درختان است که سالهای پر برکتی بر بنی اسرائیل گذشته و درختان و گیاهان آن سرزمین پر از صمغ و شیره شیرین شده است و سلوی را اگر چه به معنای عسل گرفته اند ولی در واقع یک نوع پرنده بوده است که طبق روایات شامگاهان برای بنی اسرائیل آمده است. که این پرنده پر گوشت و شبیه و اندازه کبوتر بوده است.